Językiem koreańskim zajmuję się już od ponad dziesięciu lat. Ukończyłam studia koreanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim w roku 2013, a następnie rozpoczęłam studia doktoranckie na tym samym kierunku. W związku z tym od sześciu lat dzielę czas między nauczanie nie tylko języka koreańskiego, ale też m.in. historii malarstwa i kina koreańskiego, udział w konferencjach oraz pisanie artykułów i prac naukowych na temat Korei.
Dodatkowo w tym czasie odwiedzałam Koreę trzykrotnie – najpierw jako studentka na wymianie, następnie nauczycielka doszkalająca się w zakresie nauczania języka koreańskiego, a w końcu miłośniczka Korei, w poszukiwaniu wszystkich, nawet tych najgłębiej ukrytych galerii sztuki.
W ostatnich latach kultura koreańska – zarówno ta współczesna, jak i tradycyjna – zdobywa coraz większą popularność na świecie i chęć lepszego jej poznania jest obok powodów zawodowych i rodzinnych zdecydowanie najczęstszą przyczyną, dla której rozpoczynamy naukę języka koreańskiego.
Język ten może wydawać się trudny – już na pierwszych zajęciach trzeba w końcu poznać nowy alfabet, potem zaś oswoić się z obcą składnią oraz zagadnieniami gramatycznymi i słownictwem tak bardzo różnymi od tych, które znamy z języków europejskich. Jednak pokonywanie kolejnych przeszkód, które stawia przed nami język koreański, daje niesamowitą satysfakcję, co mogę potwierdzić zarówno na przykładzie moich własnych doświadczeń, jak i rozmów z kursantami i studentami, których mam pod swoją opieką.